Tulpenmanie [2/12]

Nergens is de kunstmatigheid van het Nederlandse landschap zo zichtbaar als in Flevoland: de jongste en kleinste provincie. Rijdend langs de bollenvelden is bijna niet voor te stellen dat dit honderd jaar geleden nog zee was. In de Zuiderzeewet uit 1918 werd tot de inpoldering van de Zuiderzee besloten: met Flevoland als resultaat. De verzameling kaarsrechte akkers, sloten en gigantische boerderijen die door het inpolderen ontstond, heet (erg creatief) het polderlandschap. We reden door het polderlandschap heen en bezochten vier hoogte(?)punten: Exposure & Riff, PD#18245 (1), de Oostvaardersplassen (2), Almere (3) en de tulpenroute (4).

1. Exposure & Riff, PD#18245

Ingenieurs en planologen konden hun geluk niet op bij de aanleg van de Flevopolder: eindeloos veel ruimte voor landschapskunst (kunstvorm die inspeelt op landsschapskenmerken). Deze kunstwerken worden ook wel de verborgen schatten van Flevoland genoemd. Erg verborgen zijn deze schatten niet. Het zesentwintigmeterhoge kunstwerk ‘Exposure’, van Antony Gormley was niet te missen.

Ook het kunstwerk ‘Riff, PD#18245‘ (wie bedénkt zo’n naam??) sprong in het oog . De kolossale rots is gecreëerd ter gelegenheid van 100 jaar Zuiderzeewet door de Nederland/Zwitserse kunstenaar Bob Gramsma en herinnert aan de ontstaansgeschiedenis van Flevoland.

2. Oostvaardersplassen

Tussen Lelystad en Almere liggen de Oostvaardersplassen. Op de tekentafel bedoeld als industriegebied, maar dit plan is nooit uitgevoerd en het moerasgebied werd een nieuwe wildernis. Een natuurgebied (de zee) vernietigen om er uiteindelijk een nieuw natuurgebied (met paarden) te creeëren, zo blijven we lekker bezig.

3. Almere

Over Almere hing een sluier van treurnis. Het ‘goedkoop, veel en snel’-principe dat de bouwsector eind vorige eeuw domineerde, resulteert in vale, grijze woningen en een inspiratieloos winkelcentrum. Dat er in Flevoland geen mooie historische panden staan was te verwachten, maar we hadden toch gehoopt op íéts meer creativiteit bij nieuwbouw.

4. Tulpenroute

We kochten een ticket voor de tulpenroute, waardoor we toegang kregen tot een app met audioguide. Waar we leuke feitjes over tulpen hadden verwacht, hoorden we vooral reclame: nu weten we waar we de beste koffie kunnen kopen, stepjes kunnen huren en een escape room doen. Tja, iemand moet betalen voor de applicatie..

Daarnaast was de guide nogal betuttelend ‘let wel op dat als je stopt je dit veilig doet’ en wist hij precies hoe we ons voelden ‘je vergeet de tijd’ ‘je bevindt je in een zee van gezelligheid’, ‘je ondervindt een moment van plezier en rust’.