Work Away

Work Away

16 juli 2023 1 Door zussenopreis

[Deze vakantie hadden we al even klaar staan, maar niet gepost. Het was april 2022]

Hola guapas! Met de opkomst van het flexwerken én een beperkte hoeveelheid vakantiedagen leek het ons (als echt millenials/gen-z’ers) leuk om wat nieuws te proberen: een work-away in Cordoba. Una idea genial? Ja dat vonden we zelf ook wel.

Alhoewel, overdag waren we gewoon aan het werk en werken achter een laptop in Cordoba is niet heel anders dan werken in NL. Maar de heerlijke ontbijtjes met een tostada con tomate in een cafe, lunches in de zon, avondwandelingen, zomerwijn (tinto de verano) en tapas zorgden zeker voor een vakantiegevoel.

Om te zeggen dat een work-away hetzelfde is als vakantie, is echt een brug te ver. Maar dit soort avondwandeling na werk, kom daar maar eens om in Groningen/Utrecht!
Liefde! Links: Tinto de verano in werkpauze? (When in Spain, do as the … )

Cordoba is een prachtige stad vol kleine verborgen pleintjes. Wat niet heel klein en verborgen was: Semana Santa! Deze heilige week voor Pasen wordt extreem uitbundig gevierd door Spanjaarden die, in hun zondagse kleding, urenlang naar processies van op Ku Klux Klan lijkende figuren die een Jezus of Maria beeld dragen, kijken. Dit alles wordt vergezeld door een fanfare waar je spontaan tinnitus van krijgt. Nou, vielen wij met onze neus in de boter zeg! Al zijn processies net als tempels, de eerste paar zijn indrukwekkend, maar al snel is de lol eraf. En als je dan ook nog kilometers moet omlopen voor je tapas omdat de hele stad voller staat dan de rij voor de bagagecheck op Shiphol, is de Paasgedachte bij tijden ver te zoeken!

Mooi of herrie? In ieder geval indrukwekkend.
Punmutsjes

In de (extra lange) weekenden kwamen we verder dan het terras en de optochten en gaven ons over aan rustige la vida del pueblo! Via blablacar reden we naar een typisch wit Spaans dorpje in schitterend natuurgebied waar we een mooie wandeling maakten.

Typisch wit Spaans dorpje
J heeft een moment van bezinning.
J wist – naar eigen zeggen – de route wel hoor en liep slechts 7 keer verkeerd. M wilde J’s zelfvertrouwen niet beschadigen dus zei er maar niets van en ging op een steen zitten.
M zou – naar eigen zeggen – echt niet verbranden door de hele felle zon in de bergen. Als M ergens stellig van overtuigd is dan is er voor J niks meer aan te doen en heeft er tegenin gaan zelfs averechts affect. Met als resultaat dat J prachtig wit bleef (viva la factor 30) en M eindigde rojo como un tomate. M heeft daarvan geleerd en zich vervolgens altijd en overal (!) goed wit ingesmeerd.

Voor herhaling vatbaar! We staan open voor suggesties voor de volgende work-away.