Poznan: het is niet altijd wat het lijkt
De laatste bestemming van onze vakantie was Poznan. We besloten deze in het westen van Polen gelegen stad te bezoeken omdat hij perfect op de route terug naar Nederland lag. Poznan is weliswaar niet zo bekend als gangbare Poolse vakantiebestemmingen als Gdansk en Krakau, maar doet er in schoonheid zeker niet voor onder! Aangekomen op het centrale plein in het centrum werden we verrast door de charme van tientallen prachtig gekleurde huizen die dateren uit de zestiende eeuw.
We besloten de stad te verkennen en liepen tegen dit interessante stukje architectuur aan.
Snap het niet, welke ramen zijn echt?
We vervolgden onze wandeling langs de rivier.
Bij de oever van de rivier werd expliciet aangegeven dat er géén sprake is van een drankverbod bij het water.
Wodkashotjes (met grapefruitsmaak) uit plastic cupjes, ídeaal als oppepper voor onderweg. Het smaakte net zo giftig als het er uit ziet.
Na onze eigen verkenningstocht namen we zoals inmiddels gebruikelijk enthousiast deel aan een free walking tour, die ietwat teleurstellend bleek. Het verhaal ontbrak aan samenhang en we vonden het hak-op-de-tak-gebeuren maar verwarrend. Misschien was onze standaard te hoog geworden. Na de geschiedenis van Polen in twee minuten, kwam een vaag verhaal over belastingontwijkende hoeren en al snel werden we gewezen op twee vechtende geiten die elke dag om klokslag 12:00 uur uit de kerk tevoorschijn kwamen. Waarom deze attractie zo populair is bleef ons een raadsel. Het interessantste was nog wel de enorme mensenmenigte die geboeid naar dit spektakelstuk aan het kijken was.
De juffrouw van de free walking tour wist ons wél veel over de kathedraal van Poznan te vertellen. De kostbaar ogende, rijkversierde kathedraal bleek niet te zijn wat het op het eerste gezicht lijkt. De marmeren pilaren waren niet van marmer maar van beton aangelengd met marmerpoeder. De gouden elementen bleken niet van edel metaal te zijn gemaakt maar van met goudkleurige verf beschilderd hout. Het toppunt (letterlijk) was wel dat de op het oog waarneembare koepel niet bestond, maar een grote optische illusie was. De imponerende muziek laat het toch heel wat lijken. Niet te vertrouwen, die katholieken.
We hebben de laatste avond afgesloten met de lekkerste pierogi (Poolse dumplings) van Poznan en toen eindigde onze vakantie toch echt. We wisselden onze laatste Poolse zloty’s in voor spotgoedkope hazelnoot-, walnoot- en vlierbloesemwodka en liftten terug. Na in één dag 770 km (180 km/h op de Duitse snelwegen) te hebben afgelegd in vier verschillende auto’s kwamen we thuis. Terug in Groningen, precies op tijd voor het avondeten. 🙂
Prachtig ????