Wijn en een nieuw kapsel

Aan het Inle Lake genoten we van een paar rustige en ontspannende dagen na onze trekking. Een georganiseerde boottocht over het meer leek ons een goede manier om kennis te maken met het leven op en rond het water. We startten de dag op tijd en zagen de eerste zonnestralen achter de bergen verschijnen.

We waren verbaasd over het actieve leven óp het water. Er zijn tientallen dorpjes en er was zelfs een school op het meer. De huizen steunen op hoge houten palen waardoor de inwoners geen natte voeten krijgen. Lijkt ons toch lastig, om zo afhankelijk te zijn van je boot om ergens heen te gaan.

We maakten meerdere stops; bij een sigarenfabriek, zilversmid, lange houten brug, voor de lunch, voor een kanotochtje en bij een lokale markt. Heel leuk, maar een beetje te toeristisch; bij elke stop was een winkel waar we een halfuur werden gedropt..

Wijnen

Naast het meer zelf, was ook de omgeving de moeite van het verkennen waard! Tot onze grote verbazing/vreugde ontdekten we dat er een wijnboerderij in de heuvels rondom het meer was. In Azië wordt weinig wijn (op rijstwijn na, maar dat is geen aanrader) gedronken, met het warme weer is een koud biertje nu eenmaal aantrekkelijker. Aziatische wijnen, wij waren benieuwd en spraken met M en R af om een wijnproeverij te doen bij een van de weinige wijngaarden in Azië.

Na de fles wijn besloten we elkaars haar te gaan knippen. Nee, grapje. Mairead is in Ierland, naast danseres, ook kapster in een luxe kapsalon en ons haar was wel aan een knipbeurt toe. We kregen een super professionele behandeling in hun hotelkamer.

Koken

In Nederland zijn we nog nooit een Myanmees restaurant tegengekomen, dus waren we voor onze reis totaal onbekend met de Myanmese keuken. Het eten hier is boven verwachting: salades met heel veel pinda, kruidige curry’s, simpele soepjes en veel noodlegerechten. We deden een kookcursus bij Zuzu, een jonge en energieke vrouw die haar passie voor koken met veel enthousiasme wist over te dragen.

Ze leerde ons niet alleen de finesses van de Myanmese keuken, maar vertelde ook over het leven in Myanmar en hoe ze haar kookcursus had opgezet. Ze bleek drie maanden in Nederland te hebben gewoond, tijdelijk geadopteerd door haar Nederlandse ‘pleegouders’ die haar ontmoetten op een reis naar Myanmar. Deze mensen hadden haar het idee (en het startkapitaal) gegeven om een eigen kookschool op te richten.

Het Myanmese eten is heerlijk, maar toen we de volgende dag een Indiaas restaurant tegenkwamen konden we de verleiding toch niet weerstaan om hier heen te gaan.. :

Onze laatste avond aan het meer gingen we met Mairead en Rob naar een avondmarkt, waarna we afscheid van Inle lake en onze Ierse vrienden namen (met de belofte in de zomer mee te gaan naar een Iers festival)!