Tibetaanse ballingen aan de voet van de Himalaya

Het Indiase wegennetwerk deed M’s buik niet goed (J: ‘hier komt het liedje ‘hobbel in de weg, gat in de weg’ vast vandaan!, M: ‘ja jo..’ en kijkt ingespannen naar buiten om niet over te geven), maar een lieve Russische medereizigster verlichtte M’s pijn met allemaal wondermiddeltjes en een arm- en nekmassage. Na deze hobbelige bustocht kwamen we aan bij Dharamsala, aan de voet van de Himalaya.

Aan de voet van de himalaya

Aan de voet van de Himalaya waagden we ons de volgende dag aan een wandeling naar de ‘sneeuwlijn’ op 3166 meter hoogte. Daarvoor klommen we een flink eind: meer dan 1500 meter (die we vervolgens helaas ook weer naar beneden moesten).

De meeste (verkleumde) tegenliggers waren op de berg blijven slapen (brrr) en knipten de track in tweeën (watjes!). Wij niet en deden de track in één dag (wat volgens J’s hartslagmeter op haar horloge niet erg verstandig was).

Het was een mooie tocht en J’s benen bleven nog een tijdje trillen van de inspanning.

Tibetaanse ballingen

Dharamsala huisvest sinds de jaren 60 de Dalai Lama en de in ballingschap levende Tibetaanse regering. Naast het Tibetaanse parlement was het Tibet museum (museum: ‘we do not claim to be neutral’), waar we onze kennis over de politiek-bestuurlijke verhouding met China opfristen. Terwijl China na het incorporeren van Tibet in 1951 sprak over ‘happy liberated Tibetans’, zien de Tibetanen dit volstrekt anders; met verzet in verschillende vormen tot gevolg (zoals akelige Tibetaanse zelfverbrandingen, of met dit catchy liedje).

De Dalai Lama was helaas niet thuis, maar gelukkig zijn we de spiritueel leider vijf jaar geleden al per ongeluk tegen het lijf gelopen. De stad is verder rijk aan monnikken en Tibetaanse vluchtelingen, die in Dharamsala worden opgevangen. Snacks worden er verkocht onder het mom van ‘REFUGEE , save Tibet’ en er is een ‘Tibetan Refugee Market’ (M: ‘armbandjes! En voor het goede doel!’ J:’….’).

De stad wordt ook wel ‘klein Tibet’ genoemd en het voelde ook echt als een ander land, met Tibetaanse tempels en een andere keuken. Met als hoogtepunt: momo’s (M: ‘mmmmm’ J: ‘mmm’).