Overal zand

Na een hobbelige (de Indiase wegen zijn half asfalt, half gat), maar prima nacht (voor J, M heeft geen oog dicht gedaan) in de nachtbus  kwamen we om zes uur ’s ochtends aan in Panaji, de hoofdstad van Goa. We ontdekten dat er een heleboel hostels zijn in Panaji, na drie kwartier rondlopen hadden we al aangeklopt bij minstens 20 verschillende.. Helaas zaten ze allemaal vol. Uiteindelijk vonden we een heel groot hotel dat nog één kamer vrij had. Het IFFI (International Film Festival of India) bleek aan de gang te zijn, wat de drukte verklaarde.

Onze zoektocht naar een hostel zorgde er wél voor dat we met schitterend ochtendlicht de oude koloniale buurt zagen, vol met prachtige gekleurde huizen in Portugese stijl.

Na een paar uur slaap deden we onze wandeling van diezelfde ochtend (ditmaal uitgerust) over en ontmoetten we op een heuvel een vriendelijke vrouw die ons uitnodigde om een kopje thee te komen drinken.

In Panaji was verder niet zoveel te beleven dus namen we de bus naar het strandplaatsje Palolem. Aangekomen werden we direct aangesproken door een man die ons achterop zijn scooter meenam en afzette bij zijn splinternieuwe hostel. Kijk, zo kan het dus ook!

Palolem bestaat uit een aaneenschakeling van winkels (die kleren, armbandjes en fruitsapjes aan toeristen verkopen) en hostels. Er wordt druk gebouwd aan nieuwe accommodatie. Het strand was prachtig maar lag helaas vol met flets-wit en roodverbrande westerse toeristen die halfnaakt lagen te bakken in de brandende zon. Een schril contrast met de Indiërs, die extra kleren aan leken te doen als ze het water in gingen voor een duik.

Beiden halen we weinig plezier en energie uit de héle dag op het strand liggen, dus besloten we andere manieren te zoeken om ons te vermaken. Zoals een gratis yoga-cursus. Instructrice Joy leerde ons de ‘butterfly pose’: “good for giving birth” en andere hele inspannende spieroefeningen: “this will release all tension”.  Het ging ons verbazingwekkend goed af , vooral vergeleken bij de Indiërs die ook meededen en zo flexibel waren als een baksteen.

Om dure cocktails in de toeristententen te ontlopen kochten we onze eigen fles Indiase rum en maakten we zelf cocktails, door de rum in kokosnoten te gieten. Heerlijk! ’s Avonds bezochten we een silent disco op het strand, waar we met een leuke groep nieuwe vrienden de hele nacht hebben gedanst.

De volgende ochtend hadden we pijnlijke voeten van het dansen en spierpijn van de yoga.  Na deze uitputtingsslag in Goa stapten we op de eerste de beste (stapvoets rijdende) trein naar een veel rustiger strand in Gokarna. Hier hebben we nog een paar dagen gezwommen, lassi’s gedronken en gewandeld, heerlijk!