Het hoogtepunt (letterlijk) tot nu toe

Het hoogtepunt (letterlijk) tot nu toe

2 december 2018 1 Door zussenopreis

“Ooty mixes Hindu temples with beautiful gardens and there are hikes through hills, tribal villages and tea plantations” – Lonely Planet.

Met deze zinsnede wist onze (drie kilo wegende) bijbel ons ervan te overtuigen om het strand achter ons te laten en de bergen in te gaan richting Ooty!

Deel 1: Op weg naar Ooty

Ooty was niet in een dag te bereiken, dus namen we een nachtbus naar Mysore. Na een slapeloze nacht wekten we om 5 uur ’s ochtends de receptie van het hostel, die ons verrassend vriendelijk verwelkomde en een heerlijk bed toewees.

Eenmaal bijgeslapen hadden we weer energie voor tien en bezochten we een prachtig paleis (de trekpleister van Mysore). Wij waren erg onder de indruk van alle pracht en praal, de Indiërs waren meer onder de indruk van onze witte huid. Zelden hebben we zoveel selfieverzoeken afgeslagen.

Spiegelselfie in het paleis. Let even op onze prachtig complementaire outfits.

Wij met een wonderschone gigantische heilige koe

Trotse vishandelaar vlak bij ons hostel

Vanaf Mysore boekten we een bus naar Ooty. Wij waren in de volste veronderstelling een ‘normale’ bus te hebben geboekt, maar eenmaal ingestapt kwamen we erachter dat het een toeristische toerbus was. In de bus was een gids aanwezig, die ons de hele busreis ‘verblijdde’ met grappige anekdotes en feitjes in het Hindi. Wij waren zijn gebrabbel snel zat, maar hadden niet zoveel keuze en moesten blijven zitten.

De tot dan toe niet zo geweldige busreis beloofde een spectaculaire wending te nemen toen bleek dat we door meerdere ’tiger zones’ in een nationaal park heen reden! Veel meer dan een kudde hertjes (die tot veel oeh en ahs van onze  medepassagiers leiden) en een pauw hebben we helaas niet gezien..

Deel 2: Ooty

Onze dromen over mooie lange wandelingen door de heuvels en theeplantages spatten helaas uit elkaar als een zeepbel op een cactus. Ons vertrouwen in de lonely planet werd geschaad: Ooty bleek koud, grijs en nat 🙁

Poseren bij deze “queen of the hills” (- Lonely Planet)

Om onszelf op te warmen besloten we een obscure drankwinkel (in een kelder) te bezoeken en de rest van de dag binnen door te brengen met masala chai met een scheutje rum. Bij gebrek aan een (warme) douche of verwarming in het hostel was de enige manier om ’s nachts warm te blijven door met kleren aan onder vijf dekens samen in een eenpersoonsbed te kruipen.. Het was erg knus 🙂

De volgende ochtend was het weer gelukkig opgeklaard. We lieten ons door een tuktuk afzetten bij een theeplantage. Naast de plantage was een theefabriek, wat geweldig was omdat we alle theesoorten mochten proeven (de thee hier is echt next level). Onze tuktukchauffeur hadden we al weer weggestuurd, dus hadden we geen vervoer terug. Bij gebrek aan openbaar vervoer, liftten we terug naar het centrum.

Jo in een theeplant

Deel 3: Ooty: Hoe komen we hier weg?

Het liefst wilden we de kou zo snel mogelijk achter ons laten en Ooty ontvluchten. Er bleek een hele leuke manier te zijn om verder te reizen: met een heel oud bergtreintje.

Stapvoets (topsnelheid 20 km/h) reden we door de bergen, over watervalletjes en langs theeplantages. Echt prachtig!

We reden door geweldige mystieke wouden, die niet zouden misstaan in een (mistig) sprookje

Onze eindbestemming van de dag was Coimbatore, een stad waar niks te beleven is. Via couchsurfing regelden we dat we bij een 34-jarige vrouw zouden overnachten. Inmiddels was ze ongeveer 50 jaar oud, ze bleek al ruim twintig jaar actief via couchsurfing en had haar profiel al tijden niet meer bijgewerkt.  Het was een intelligente, ondernemende lieve vrouw en deze logeerpartij werd een geweldige ervaring, waarbij we veel over de Indiase cultuur leerden.

Haar twee zoons waren ook thuis (tot haar zorg nog steeds niet getrouwd), het was een gezellige boel.

Toevallig was er net een hele grote nieuwe Indiase film uitgekomen waar ze ons graag mee naar toe namen. Het was de vreemdste film die we ooit hebben gezien: Bollywood meets sciencefiction. Desondanks was het publiek erg enthousiast en werd er luid gejoeld elke keer als de hoofdpersoon in beeld kwam.

Echt een aanrader deze film: zeer vermakelijk. Note: Stick no bills 😉

Na deze intense avond, trakteerde onze host ons de volgende ochtend op een heerlijk ontbijt, bereid door haar kok (die elke dag langskomt). Wat een luxe!

Ooty bleek niet het hoogtepunt waar we op hadden gehoopt, maar de reis ernaartoe en vandaan was het meer dan waard.