Heilig water en yoga

Heilig water en yoga

2 april 2024 2 Door zussenopreis

Nadat we bijna ondersteboven waren gelopen tijdens het heerlijk hectische Hola Mohalla vonden we rust bij de heilige wateren van de Ganges in hippieparadijs Rishikesh en in Haridwar. De Ganges staat ook wel bekend als een ‘open riool’ en zo kenden we de rivier nog uit Varanasi. Wat een verschil met de Ganges in Rishikesh en Haridwar, waar het water nog vers van de pers (of: berg) is en kraakhelder!

Hippie in Rishie

Het heilige water in de Ganges wast je slechte karma weg.

Vanwege de ligging aan de rivierbedding is Rishikesh een heilige plek voor Hindoes, maar ook toeristen weten Rishikesh in grote getalen te vinden. Yoga-toeristen trekken massaal (straatbeeld: mannen met lange blonde haren in een knot en wijd hemd, vrouwen in strakke yogakleding) naar de ‘yoga-hoofdstad’ van de wereld. De stad staat vol ashrams (een soort Hindoeïstische kloosters) en huisvest zelfs een ashram waar de Beatles een album opnamen (gevolg: straatnamen met Beatles, Beatles-restaurant, etc..).

Ashram 1/10

Hoge prijzen en veel westers eten zijn gevolgen van de toestroom van de toeristen in Rishikesh. Een tuk-tuk-kartel hield de prijzen bovendien kunstmatig hoog (een tienvoud van de gebruikelijke prijs), gelukkig bespaarde Über voor tuk-tuks (geweldige ontdekking) ons een hoop onderhandelen!

Ons favoriete restaurant met enorm lekkere currys. Ook ontmoetten we er de orang-oetangfluisteraar van de documentaire Our Great National Parks 🙂

We gaven ons over aan de zen-atmosfeer en namen een heerlijke full body massage in Rishikesh. M had veel plezier met haar yogamasseuse , die wat klein van stuk was en M’s lichaamsdelen allemaal erg lang vond. Ook was iedere ledemaat (tot de kleine teen aan toe) ‘very tight’ en besloot ze ‘You should do more yoga’. De masseuse die J onder handen nam was erg tevreden (of gewoon niet zo’n prater).

We namen het advies van M’s masseuse serieus en de volgende ochtend vlogen we voor zonsopkomst uit bed om te mediteren (ging ons goed af) en een yoga-lesje te doen (ietsje minder) in een ashram. De yogaleraar, die zelf zo flexibel was als een elastiekje (of dat buigstukje in een rietje), leek oprecht teleurgesteld als we met geen mogelijkheid de poses konden nadoen. Soms waarschuwde hij ’this pose looks really easy, but is not’, maar wij vonden ze er allemaal niet makkelijk uit zien. We hadden een nieuwe massage nodig na afloop.

Mediteren aan de Ganges. M kreeg steeds beelden van de orang-oetangfluisteraar in haar hoofd waarna ze J’s rustige meditatie lachend verstoorde.

We lietten de 7-daagse retraites en cacao-ceremonies maar zitten.

Haridwar

‘Dit is India waar we zo van houden’, riep M uit toen we in Haridwar aankwamen. Een stuk authentieker, een stuk meer Indiërs (relatief). Helaas waren we er maar een paar uur; genoeg om een indruk te krijgen.

Op straat werden jerrycans verkocht om water uit de Ganges te halen en mee te nemen. Hindoes slaan een voorraadje in en gebruiken het heilige water thuis bij geboortes, trouwerijen, begrafenissen en feestdagen. Foto: M vraagt waarvoor jerrycans zijn. Verkoopster antwoordt: wil je 2 of 3 liter?
Mooi met zonsondergang! In het water baadden mensen in het heilige water.
Na de dood van een familielid, laten mannen laten zich kaalscheren. Dat kan hier bij de Ganges.