Ein guter Nachbar an der Hand

‘Kunnen jullie niet over mode gaan schrijven ofzo’, aldus Serte. Aangezien we altijd openstaan voor nieuwe ideeën hebben we daar ruim een jaar goed over nagedacht. Om toen tot de conclusie te komen dat mode noch onze belangstelling, noch onze expertise heeft.. Wel missen we het om samen op pad te gaan en hier een leuk stukje over te schrijven. Dat, in combinatie met ons brandende verlangen uit de sleur van de coronarealiteit te ontsnappen, maakte dat we onze tassen inpakten op zoek naar avontuur.

Maar waar ging de reis heen? Veel tijd om ver op pad te gaan hebben we beide niet. Gelukkig hebben we ‘einer guter Nachbar an der Hand’. We stapten in onze bus en staken de grens over naar onze Oosterburen, op weg naar dé fietshoofdstad van Duitsland: Leer.

We werden niet omver geblazen door Leer. ‘Het lijkt wel alsof er alleen maar oude mensen zijn in Duitsland.’ ‘Nee, niet in héél Duitsland..’. Verder riepen de markante stalletjes met knipperende lichtgevende slingers vooral associaties op aan een treurige verlaten kerstmarkt.  Toch hebben we het leuk gehad in Leer: we wandelden door de stad, bekeken de eenden in het water en lunchten op een terras in de zon.

We vervolgden onze tour zonder luistermusical en reden naar Bremen. Wat een verschil: langs de rivier was de hele straat omgetoverd tot hip terras/echte deutsche biergarten! Na zo’n lange reisdag door den vreemden landen waren we daar hard aan toe: de cider (op zijn Duits geschonken per halve liter) smaakte heerlijk. De tweede nog beter.

Onze hosteleigenares raadde ons een Grieks restaurant aan om een hapje te gaan eten. We liepen recalcitrant (of; per ongeluk, wie zal het zeggen) naar een ander Grieks restaurant. Gelukkig was dat ook best lekker hoor (al had M de fles wijn beter niet kunnen opzoeken op Vivino). We besloten de avond met een mooie nachtwandeling.

 

De volgende dag was M jarig, dat betekende taart ein Deutshche Kuchen als ontbijt! Vervolgens gingen we op pad om de stad verkennen. Ook naast de terrassen bleek Bremen was de moeite waard; een mooie stad waar veel te zien was.

J: ‘Is wel een beetje zwart, heeft een poetsbeurt nodig.’

Al met al: we hebben ons kostelijk vermaakt. In deze onzekere corona-tijd  (help straks is er een uitbraak moet ik terug of zit ik opgesloten wat nu) is het goed om terug te vallen op oerdegelijke Duitse wijsheden: ‘Ein Nachbar an der Hand ist besser als ein Freund über Land’ .